Polská fantastika

Poznański Oddział Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza współorganizuje, z Biblioteką Raczyńskich i Poznańskim Towarzystwem Przyjaciół Nauk, konferencję poświęconą Władysławowi Reymontowi w roku stulecia śmierci Noblisty. Konferencję zaplanowano jako wydarzenie towarzyszące cyklowi wydarzeń, które pod szyldem "Reymont. Wielogłos" organizuje Biblioteka, pozyskawszy dotację z Narodowego Centrum Kultury. Planujemy m.in. spotkania autorskie, panel dyskusyjny oraz wystawę.  

Redakcja "Bibliotekarza Podlaskiego" zaprasza do do współtworzenia numeru tematycznego 2/2021 „Bibliotekarza Podlaskiego”: Polska proza fantastyczna XX/XXI w. 

Fantastyka z racji swej ogromnej siły oddziaływania odbiorczego poddawana jest systematycznej rewizji ze strony najróżniejszych środowisk – naukowych, krytycznoliterackich, publicystycznych i fanowskich – przez co, wbrew pozorom, coraz trudniej o kompleksowe i komplementarne ujęcie wszystkich jej przejawów. O fantastyce myślimy zarówno w wypadku Lais Marie de France, malarstwa Zdzisława Beksińskiego, “mityzujących rzeczywistość” opowiadań Brunona Schulza i Gormenghastu Mervyna Peake’a, komiksów noir o Batmanie, futurologicznych parabol Stanisława Lema, muzyki Daft Punku i Percivala, quasi-historycznych powieści Guya Gavriela Kaya, meksykańskiego Día de Muertos czy postmodernistycznej prozy Grahama Chapmana, Grega Egana lub Jacka Dukaja. Obecny consensus ma dość płynny i niejednoznaczny charakter: dzielimy fantastykę wpierw podług mediów, a potem pewnych konwencji estetycznych, trudząc się nad rozróżnieniem steampunku od gaslamp fantasy, podczas gdy równocześnie dalej problemem pozostaje granica pomiędzy fantastycznością jakiegoś motywu lub zabiegu narracyjnego a fantastyką jako taką: fabułotwórczą, gatunkotwórczą i światotwórczą. Z tego też względu organizatorzy konferencji Fantastyczne tryumfy wyobraźni zachęcać będą do podjęcia namysłu nad fantastyką i fantastycznością sensu largo – w wymiarze historycznym, ponaddyscyplinarnym i ponadkonwencjonalnym, nie ograniczając przy tym zakresu jej występowania jedynie do mniej lub bardziej znormalizowanych nurtów fantasy, science fiction i horroru.

Fantastyka poddawana jest systematycznej rewizji ze strony najróżniejszych środowisk – naukowych, krytycznoliterackich, publicystycznych i fanowskich – przez co, wbrew pozorom, coraz trudniej o kompleksowe ujęcie wszystkich jej przejawów. O fantastyce myśli się w różnych kontekstach estetycznych, a także jako o rozmaitych dziedzinach, takich jak literatura, film, malarstwo, komiks, serial, gry wideo, a nawet twórczość dla młodszych adresatów czy muzyka. Co więcej, obecny sposób pojmowania czy postrzegania ma dość płynny i niejednoznaczny charakter, a skoro tak, to wciąż problemem pozostaje granica pomiędzy fantastycznością jakiegoś motywu lub zabiegu narracyjnego a fantastyką jako taką: fabułotwórczą, gatunkotwórczą i światotwórczą. W obręb tej problematyki wliczać także trzeba rozmaite fantazmaty czy imaginaria oraz wciąż ewoluujące pojęcia zawłaszczające sferę fantastyczności. (informacja organizatorów)