Wydarzenie
Szkoły uczuć. Płeć w historycznych procesach kształtowania emocji
Komisja Historii Kobiet Polskiej Akademii Nauk zaprasza do uczestnictwa w konferencji naukowej "Szkoły uczuć. Płeć w historycznych procesach kształtowania emocji", która odbędzie się 23-24 czerwca 2022 roku w Warszawie.
Zgłoszenia można nadsyłać do 20 lipca 2021 roku.
Podstawowym założeniem pojmowanej w kategoriach kulturowych historii emocji jest teza, że psychiczna i mentalna zdolność do odczuwania emocji jest uniwersalna, ale sposoby, za pomocą których emocje są wywoływane, odczuwane i wyrażane, zależą tak od skłonności indywidualnych jak norm kulturowych obowiązujących w danej epoce historycznej i danej grupie (Barbara Rosenwein, 2002). Jednocześnie w ostatnich latach badania nad emocjami w kontekście historii płci coraz częściej podważają stereotypowy pogląd jakoby emocje stanowiły w przeszłości jednoznaczny społeczno-kulturowy wyznacznik tego co męskie oraz tego co kobiece. Jak podkreślają Damien Boquet i Didier Lett, charakterystyczna dla kultury zachodniej antyteza: emocje kontra myślenie racjonalne, gdzie emocjonalność jest zwykle kojarzona z kobiecością, a myślenie racjonalne – konsekwentnie z męskością, wymaga zdecydowanie pogłębionych i szczegółowych badań historycznych (Emotions and the concept of gender, 2018).
Proponowana konferencja jest próbą odpowiedzi na tak sformułowane wyzwanie, w kontekście pytania o zróżnicowane historycznie procesy kształtowania pożądanych zachowań emocjonalnych w konkretnych grupach społecznych, religijnych czy politycznych. Dlatego też podstawowym punktem odniesienia dla nas będą pojęcia wspólnot oraz reżimów emocjonalnych. Wspólnotą emocjonalną określamy – za Barbarą Rosenwein – grupę, w których obowiązują podobne normy ekspresji emocjonalnej oraz w podobny sposób wartościuje się pewne emocje. Może to być – zależnie od epoki - szkoła, dwór, dom, wspólnota religijna, wspólnota interesów ekonomicznych, grupa przyjacielska czy też rodzina. Pod pojęciem reżimów emocjonalnych rozumiemy, za Wiliamem Reddy, zbiór emocji normatywnych oraz praktyk, rytuałów i wzorców zachowań emocjonalnych obowiązujących w danej społeczności, których odrzucenie pociąga za sobą wykluczenie jednostki. Zależy nam przede wszystkim na badaniach skupionych na konkretnych wspólnotach i propagowaniu określonych emocjonalności w grupie, ze szczególnym naciskiem na rolę jaką w „nauczaniu emocji” odgrywa płeć.
Pragniemy przyjrzeć się historii emocji przez pryzmat nowych odczytań tak źródeł znanych, jak i analizy nowych, niewykorzystywanych dotąd materiałów: ego-dokumentów, listów, dzienników, ale także kronik, miraculów, zbiorów kazań, podręczników, poradników, kodeksów obyczajowych, materiałów ikonograficznych, w tym fotografii i filmów, źródeł literackich, akt sądowych, tekstów publicystycznych i druków ulotnych o charakterze propagandowo- politycznym.
Interesować nas będą między innymi:
1. metody kształtowania reakcji emocjonalnych w konkretnych sytuacjach oraz – szerzej – pożądanych postaw emocjonalnych, tak na poziomie teoretycznym jak konkretnych praktyk edukacyjnych w danej wspólnocie;
2. emocje w tworzeniu wspólnot politycznych i religijnych oraz procesie wypracowywania jednostkowego poczucia przynależności do tejże wspólnoty;
3. wiedza ekspercka o emocjach i emocjonalności w kontekście płci (np. z zakresu psychologii, pedagogiki, seksuologii), w propagowaniu konkretnych wzorców emocjonalności;
4. wykorzystywanie przekazu emocjonalnego w agitacji, propagandzie i retoryce politycznej w kontekście płci;
5. restrykcje emocjonalne w odniesieniu do płci oraz przykłady transgresji.
Języki konferencji: polski i angielski
Na abstrakty proponowanych wystąpień (do 400 słów) wraz z krótkim cv oczekujemy do 20 lipca 2021 r. Prosimy o przesyłanie propozycji na adres: konferencja.historia.emocje.plec@gmail.com.
Informację o akceptacji propozycji prześlemy do 30 sierpnia 2021 r., zaś program konferencji zostanie ogłoszony w październiku b.r. Zakładamy, że konferencja odbędzie się stacjonarnie, jednak ostateczne decyzje w tej sprawie uzależnione będą od sytuacji epidemicznej w kraju. W wypadku jej pogorszenia konferencja odbędzie się w trybie online.
(informacja organizatorów)
Informacje
Zobacz także
THE 1ST BIAŁYSTOK CONFERENCE ON THEORETICAL AND APPLIED LINGUISTICS
In recent years linguistic conferences organized by the Białystok circle of neophilologists have established a strong tradition in terms of providing a forum for the exchange of views on the nature of language. It all started almost fifteen years ago, in 2002. The main aim of the conferences was to provide a meeting ground for a wide range of scholars: linguists, literary scholars, foreign language teaching methodologists, to mention but a few groups of researchers participating in the events. The conferences explored the relationship between language, culture, and social interaction. They were often organized in co-operation with French language scholars.
Traumatic Modernities: From Comparative Literature to Medical Humanities / International Conference and Seminars
Organizers:
Literature in Exile Between ‘Authorship’ and ‘Translation’: The Central and Eastern European Experience
This conference aims to examine the complex relationship between ‘authorship’ and ‘translation’ in the work of the 20th-century Central and Eastern European writers in exile who were also translators. In the context of the reassessment of ‘literariness’ in the latter half of the 20th century, the conference is particularly focused on the overlapping relationship between both these concepts, which are seen as interrelated, historically variable categories of literary creativity of exiled writers in redefining themselves against the nationalist narratives. The workshop will thus contribute to the discussion on cultural translation and post-national literature in general.
Transformations of Shoah Trauma in Post-2000 Literatures
In the eighty years since the end of the Second World War, perspectives on the Shoah have evolved significantly, shaped by geopolitical and social factors. ese shifts have encompassed periods of silence, an inability or unwillingness to process the catastrophe´s exceptional scale, and movements toward visibility, fascination, marginalization, denial, privatization, instrumentalization and commercialization. As historical distance grows, new generations of writers, artists, and scholars face the challenge of representing this trauma in ways that engage contemporary audiences while remaining anchored in historical memory.