Kulturotwórcza funkcja gier. Rozrywka - edukacja - przemysł

Badania nad grami wideo, jak i nad każdym innym medium, wymagają – oprócz kluczowych dla każdej dyscypliny naukowej studiów specjalistycznych – refleksji transdyscyplinarnej, uwzględniającej możliwie najszersze spectrum dyskursów współczesnej humanistyki. Niezależnie od tego, czy gry wideo uznaje się za medium narracyjne czy też nie, bezsprzeczny pozostaje ich doniosły wkład w kształtowanie kultury ponowoczesnej, dający się odczuć za-równo podczas częstokroć zbyt emocjonalnie angażujących debat medialnych, jak i w refleksji uniwersyteckiej, coraz częściej stającej wobec konieczności przeformułowania granic istniejących dyscyplin naukowych. Mając to w szczególności na uwadze, organizatorzy Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej Dyskursy gier wideo zapraszają pracowników naukowych, doktorantów i studentów do podjęcia transdyscyplinarnej refleksji nad: 1) historią przemysłu growego i ewolucją gier wideo; 2) teorią gier wideo; 3) filozofią gier wideo; 4) krytyką gier wideo; 5) estetyką gier wideo; 6) etyką i polityką gier wideo; 7) grami wideo w badaniach ludologicznych; 8) grami wideo w perspektywie antropologiczno-kulturowej; 9) grami wideo w dyskursie medialnym; 10) grami wideo w perspektywie pedagogicznej; 11) grami wideo w płynnej nowoczesności; 12) dyskursami gier wideo (postkolonializm, dekonstrukcja, feminizm, gender studies, queer studies, men studies, etc.); 13) transhumanizmem i cyborgizacją w grach wideo; 14) teorią i filozofią światów wirtualnych; 15) grywalizacją (gamification) i nurtem serious games; 16) najnowszymi sporami ludologicznymi i krytycznymi (np. Gamers Gate); 17) światotwórstwem i transmedialnością w grach wideo; 18) sporem narratologii i ludologii; 19) wkładem osobowości internetowych w rozwój krytyki gier wideo (np. Feminist Frequency, Angry Joe Show, The Cynical Brit, Clueless Gamer etc.); 20) kulturą e-sportu; 21) funkcjonowaniem gier wideo w dydaktyce uniwersyteckiej. Organizatorzy przewidują publikację pokonferencyjną w formie recenzowanej antologii artykułów pokonferencyjnych w open accessie (udostępnionej w Centrum Otwartej Nauki na licencji CC BY-SA 3.0). Wybrane artykuły mogą zostać wytypowane do publikacji w recenzowanym kwartalniku naukowym „Facta Ficta”.

Szanowni Państwo,   W 2007 roku Katedra Literatury i Kultury Brytyjskiej Uniwersytetu Łódzkiego zorganizowała pierwszą konferencję „Współczesna literatura brytyjska w Polsce” podczas której, w gronie literaturoznawców i przekładoznawców, wspólnie zastanawialiśmy się nad obrazem współczesnej literatury brytyjskiej i zjawisk jej towarzyszących w oczach polskiego odbiorcy.     Dziś, niemalże dekadę później, zapraszamy Państwa do udziału w drugiej edycji naszej konferencji. Tym razem jednak poszerzamy pole widzenia i proponujemy przyjrzeć się literaturze anglojęzycznej – brytyjskiej, amerykańskiej i literaturze byłych kolonii brytyjskich – w Polsce.     W ramach konferencji chcielibyśmy wspólnie zastanowić się, jak, w świetle zmian politycznych, społecznych i kulturowych, jakie zaszły przez ostatnie lata w Polsce Europie i na świecie, przedstawia się dziś obecność tych literatur w naszym kraju.     Czy dziś, gdy Polacy stanowią  największą grupę obcokrajowców w Wielkiej Brytanii, możemy mówić o wzmożonym zainteresowaniu brytyjskością i wzroście popularności literatury z Wysp Brytyjskich w Polsce? Czy „lista obecności” współczesnych pisarzy angielskich, szkockich i irlandzkich wzbogaciła się o nowe nazwiska?   Jak kulturowa i gospodarcza hegemonia Stanów Zjednoczonych wpływa  na funkcjonowanie mediów i rynku wydawniczego w Polsce?   Czy i jak literatura postkolonialna z byłych kolonii brytyjskich – Indii, krajów afrykańskich, Karaibów czy Australii i Nowej Zelandii – jest obecna w Polsce?   Głównymi zagadnieniami konferencji będą:

Dyskusje na temat miejsca humanistyki we współczesnym świecie toczą się nie od dzisiaj i temat ten był przedmiotem wielu konferencji i seminariów. Naszym celem i zadaniem jest wpisać się niejako w ten dyskurs, proponując zarazem określone spojrzenie na rolę humanistyki – czy możemy traktować ją jako sztukę tłumaczenia? Jak chcemy rozumieć tę translację?

Chociaż o tzw. grach komputerowych myślimy jako o zjawisku należącym do szerszej kategorii gier w ogóle, to znajdujemy wśród nich coraz więcej przykładów, które bardzo trudno dopasować do klasycznej definicji gry. Może więc mamy do czynienia ze zjawiskiem wykraczającym już poza tradycyjną kategorię gier? Jeśli tak, to może trzeba jednak znaleźć dla nich jakąś nową nazwę? Rozważania te wykroczyły już poza czysto akademickie spory – wydarzenia takie, jak spór Gamergate udowodniły, że jest to temat śmiertelnie poważny również dla społeczności graczy. Oraz jeden z najistotniejszych problemów, jakie gry komputerowe napotykają w walce o swoją reputację. dr Paweł Schreiber (UKW) – adiunkt w Katedrze Filologii Angielskiej Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Współautor programu specjalności GAMEDEC – badanie i projektowanie gier, funkcjonującej w ramach kierunku humanistyka drugiej generacji na UKW. Pisuje o teatrze w czasopismach "Didaskalia" i "Teatr", a o grach w miesięczniku "Pixel", na blogu jawnesny.pl i w portalu culture.pl. Juror Paszportów Polityki 2016 w kategorii kultura cyfrowa.