Zmarł historyk literatury prof. Andrzej Z. Makowiecki

Prof. Makowiecki urodził się 5 maja 1939 r. w Warszawie. Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, tam też obronił pracę doktorską „Artysta jako bohater literacki prozy Młodej Polski”.

Od 1969 roku pracował w Filii UW w Białymstoku. W 1980 r. uzyskał tytuł doktora habilitowanego na podstawie rozprawy „Trzy legendy literackie. Przybyszewski - Witkacy – Gałczyński”. Zajmował się historią literatury okresu pozytywizmu, Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego.

Od 1982 r. pracował na UW w Warszawie – początkowo jako kierownik Zakładu Historii Literatury Okresu Pozytywizmu i Młodej Polski, następnie prodziekan do spraw studenckich i dyrektor Instytutu Literatury Polskiej UW. W 1988 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1995 tytuł profesora zwyczajnego. Na UW przeszedł na emeryturę w 2005 r.

Prof. Makowiecki od 1979 pracował także w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie (m.in. jako dziekan Wydziału Wiedzy o Teatrze).  Był również przewodniczącym Zespołu Nauk Humanistycznych w Komisji Ekspertów przy Ministrze Edukacji Narodowej ⁽1995-2001) oraz członkiem Rady Akademii Artes Liberales (2005-2010). Od 1996 do 2003 był członkiem Komitetu Nauk o Literaturze PAN.

W latach 2004-2006 był jurorem Nagrody Nike.

Prof. Makowiecki jest autorem książek: „Młodopolski portret artysty” (1971), „Tadeusz Żeleński (Boy)” (1974), „Trzy legendy literackie Przybyszewski – Witkacy – Gałczyński” (1980), „Młoda Polska” (1981), „Wokół modernizmu. Szkice” (1985), „Słownik postaci literackich” (2000), „Warszawskie kawiarnie literackie” (2013). Jest także autorem lub współautorem kilku podręczników literatury dla liceów i studentów polonistyki.

O śmierci profesora poinformował w mediach społecznościowych Wydział Polonistyki UW. „Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Prof. Andrzeja Z. Makowieckiego, cenionego historyka literatury i kultury drugiej połowy XIX wieku, wieloletniego pracownika warszawskiej polonistyki, wychowawcy i mistrza kilku pokoleń badaczy literatury” – napisano na profilu Wydziału.